De OBA

Aan de Amsterdamse oostdok tegenover het drijvende Chinese restaurant, naast Nemo en het centraal station schittert de gloednieuwe Openbare Bibliotheek van Amsterdam.

Wat direct opvalt bij binnenkomst zijn de roltrappen. Deze staan voor je gevoel verkeerd om. Wanneer je door de grote langzame draaideur het gebouw betreed heb je gelijk zicht op de mensen die zeer waarschijnlijk het pand verlaten. Zij komen je tegemoet met de roltrap die van de eerste verdieping komt. Dit voelt raar. Want wie zegt mij dat deze medestudenten niet gewoon naar huis gaan omdat ze geen zin meer hebben. En als zij geen zin meer hebben wie ben ik dan? Zal ik dan ook maar naar huis gaan?

Jajaja, intrinsieke motivatie meneer! Nou, die laat het vaak afweten.

Openbare Bibliotheek

Om de roltrap naar de eerste verdieping te nemen dien je naar de lift aan de achterzijde van het pand te lopen.
Ik moet altijd op de vijfde etage zijn, de stilte ruimte, en met de lift is dit sneller. Als er geen lift staat of er zijn te veel wachtende voor mij kies ik voor de roltrap.

Waarom is dit vervelend? Er valt niet echt routine te kweken omdat er opties zijn hoe jezelf te verplaatsen. Wachten voor de lift of met de roltrap omhoog? Deze af te wegen opties zijn in bijna elk gebouw maar in de OBA zitten tegenover elkaar waardoor je altijd een afweging moet maken. Lift, roltrap. Roltrap of lift. Irritant. Is routine nodig? Nou, om te studeren wel. Zet voortaan de roltrappen die nu naar beneden gaan omhoog en vice versa en het probleem is opgelost.

Het ziet er wel leuk uit, dat wel. Het hele gebouw ziet er leuk uit. Het is open, veel (natuurlijk)licht. Aan de voorzijde op elke verdieping kan je over Amsterdam heen kijken vanuit een erg comfortabele stoel. Door het hele pand staan overigens ‘design stoelen en -hokjes’ verstopt waar je helemaal kunt afzonderen. Op elke verdieping, aan de stationszijde, is een vide en kan je helemaal naar etage -1 de kinderboeken afdeling kijken. Kijk je zo op het muizenhuis, een must see! De informatie eilanden met Apple computers om een boek te vinden zijn mooi vormgegeven. Hier is ook altijd personeel te vinden. Er zijn überhaupt erg veel openbare computers.

Maar goed, de stilte ruim. Daar kom ik voor. Kom op, het is een openbare bibliotheek. Echt stil is het niet. Wat verwacht je dan? Dikke pluim, ze hebben het stereotype dikheupende bril-op-de-neus dragende en met het vingertje voor de getuite lippen stil sissende bibliotheek juffrouwen verwijdert en de boel gewoon de boel gelaten. Er wordt verwacht dat iedereen stil is en anders wordt dit een aantal keer door een collega student vriendelijk verzocht. Werkt als een bijna geruisloze trein op gloedje nieuw spoor. Ben je dan nog niet stil? Zal je op den duur wel gevraagd de ruimte te verlaten door één van de surveillanten.

De stoel zitten goed, de tafels zijn breed en diep, het zwarte tapijt dempt de hakken van naderende en vertrekkende mensen en wanneer je honger hebt kan je naar de veel te dure en veel te zoute La place op de zevende etage. Er is ook draadloos internet maar als abonnementhouder van de bieb mag je daar drie uur per etmaal gebruik van maken. De reden: Kosten drukken. Nu al? Ze zijn net open (2007)! Is het internetgebruik niet goed berekend in de financiële prognose? Vast wel. Maar ik zie 1 op de 5 internet gebruikers films/series/muziek downloaden. Ja, dan gaan we wel over de databundel van de KPN heen ja. Blokkeert u toch het gebruik van torrents systeembeheerder! Ei.

Maar voor mij het grootste pluspunt? De mensen! Het is hier geen modeshow. Heel cultureel Nederland loopt hier rond. Jong en oud. Tevens ook alle studie niveau’s (MBO/HBO/WO). Gewoon gemotiveerde mensen die normaal gekleed zijn en komen met één doel: Studeren Dit kan natuurlijk van alles zijn in een openbare bieb maar ze gaan er echt voor.

Dit in tegenstelling tot de universiteitsbibliotheek aan de singel. Want laten we eerlijk zijn; veel opgemaakte popjes die komen enkel om vanuit de UB een foto met hun telefoon van hun studieboek, met of zonder tussenkomst van Instagram, te uploaden naar Facebook. De rest van de dag what’sappen over de plannen van de komende avond (Ik overdrijf graag). Daarnaast vind ik het ook mateloos irritant als meisjes een grijze afgezakte contourloze joggingbroek van de H&M aan hebben met UGGS en een dikke trui. Dit doen er veel! Dit zet mij aan tot fantaseren over hoe hun lichaam er uit ziet zou zien met een strakke broek aan etc etc.. en dat leidt af. Dit overkomt mij echt.

Ik probeer ook wel eens thuis te studeren maar dan ben ik toch meer bezig met eten maken. Ga ik eens allerlei kliekjes in een pan of oven gooien. Net zolang klieren totdat het voldoende door te slikken is. Nee, thuis studeren lukt niet echt. De UB beviel mij ook niet. Na zes jaar student zijn ben ik er eindelijk achter. Ik heb normale mensen om mij heen nodig om goed te kunnen studeren.

Kortom, ik ben fan van de OBA bij het centraal station!